To φως των αγγέλων

Βάστα με τσάκισμα χέρι στα χέρια σου.
Δραπετεύουν τα δάχτυλα στων αγγέλων το φως
βρόχινες ανοίγουν στο σκοτάδι ρωγμές
φυλακίζουν του ρολογιού τους χτύπους στα στήθη μου
έτσι να γδέρνονται σε τέσσερις φωτιές

Γιατί σύντομα από εδώ θα φύγω
με το αρνητικό μιας ελπίδας παραμάσχαλα.
Ψιθυρίζουν από καιρό οι σκιές "...αγαπημένη"
λένε πως έχουν καλύτερες μέρες στρωμένες
κυλούνε σταγόνες στη λήθη, στη μέθη ανοίγουν
χίλια χαμόγελα τα μάγουλα του μαρμάρου

Τα χέρια σου που απόψε με πρόφτασαν
προσφέροντας με αγκαλιά στους τέσσερις καπνούς
τον ουρανό μου γδύθηκαν και ντύθηκαν τη γη
καταρράχτες δες πέφτουν τεντώνοντας
του ήλιου τα αυτιά. Τραγουδά στα χέρια το ταξίδι.
Ποιος είπε, νερό μου πως η κατάρα ποτέ δε σβήνει