H πρασινούλα

Έλα μου όνειρο χλωρό σα χθες έλα φεγγάρι
στις στέγες των ματιών μου μείνε, απόψε γείρε.
Μα αν κοιμηθείς τα λόγια μου
σα θα μερέψω αγέρας
βάψε με χνάρι πράσινο στ' απέλπιδα τα χιόνια
να νυχτωθούν τα άστρα μου, τα χείλη να ανάψουν

Κι αφού πνιχτά στο στήθος τα "έλα - έλα μου μείνε"
λάκκο θα σκάψω με το βάρος βάθος των ματιών
φτερά να ανοίξει η πρασινούλα.
Μία στον κήπο καμπανούλα
θα μελισσοθροΐζει "πως νεροφέγγει σα γιορτή
πυγολαμπρή! πριν ξημερώσει αυτή η Κυριακή"